7. BÖLÜM: Duyguların Akşam Vakti

04.05.2014

Sen benim yazmadığım şiirim, söylemediğim şarkım, satırlaşmamış öykümsün. . . Seni yaşamak için saklıyorum belki de kalemimden, dilimden. . . Seni yaşamak, seninle yaşamak! Seni sayfalara değil hayatıma dökmek istiyorum. . . Hayatımın şarkısı olasın, hayatımın şiiri, öyküsü. . . Senin gibi bir lutf-u ilahiye nasıl şükredebilirim ki hakkınca, layıkınca Rabbime!? Sen bana O'nu hatırlatıyor, beni O'na götürüyorsun, tıpkı dualarımdaki gibi. . . Şimdi ben bu kabul olunmuş dualar için nasıl teşekkür edeyim, nasıl sena edeyim?

25.05.2014

Dün gece beni arayıp bana şarkı yaptığını söyledin onca zamandır bana bir şarkı söylemen için uzun zamandır ısrar ettikten sonra kendince bir şarkı yapmışsın ve bana söyledin telefonda. İlginç ve çok güzel duygular ruhumda gezindi, kalbimi titretti. Her ne kadar edebi bir değer taşımıyor olsa da, kendince bir nakarat uydurmuş tekrarlıyor olsan da, bu senin içinden gelendi. . . Ben de ardına ekledim kendi içimden geleni. . .

Sen: " Gözlerin, ahu gözlerin, beni beni beni götürdü uzaklara.

Dilberin, yarim, her şeyim beni bırakma"

Ben: " Sen şimdi neredesin? Diyarlar ötesinde, güneşin doğduğu yerdesin.

Ellerin, ellerin, bağladı bizi sonsuza değin..."

Sen: " Sevdiğim, biriciğim, bebeğim seni seni seni çok seviyorum

Laleciğim, prensesim seni seni seni istiyorum."

Ben: " Yollar ayırmışken buluşturdu bizi sözlerin, ah o sözlerin, ruhuma huzur veren sözlerin. Çıkardı bizi üstüne göklerin, göklerin..."

Uzaklığın buzlarını çözen sözlerin... Yüreğimdeki mumu alevlendirdi. Senin yürek şarkının rüzgarıyla, nefesiyle alev titredikçe ben de titredim. Hayatım benim. . . Artık kavuşma vakti, yarın sarılmalı sıkı sıkı. . .

07.09.2014

Bir yaz geçti; tuhaf, garip. . . Yine ertelendi yıllanmış hayaller. . . ertelendi hisler. . . Küstü mü kalbim, yüz mü çevirdi bilmem, Sen taraflara baktırmaz oldu gözlerimi. . . Söyletmez oldu dilime hoş sözlerimi. . . Göz mü değdi, nazar mı edildi? Yan yanayken başka dünyalarda, ışık yılı uzaklığında yaşadık. Bağırışlar, ağız kavgaları aldı başını, yürüdü, gitti. Yine ertelendi benim hayaller, hisler. . . Uzaklaştı gönüller. . .

16.10.2014

Hislerle doldurulmuş bir lahzayı donduralım. . . İhtiyaç akçesi gibi saklayalım. . . Uykuları sürüp bu sandukçalarla harmanlayalım. . . Sonra filizlensin rüyalar ki her anı yeniden yaşayalım.

14.03.2015

Ellerimi sıcak sudan soğuk suya sokturmayan yarim benim. . ! Bendeki değerini bilemezsin, senin bendeki gerçek değerini ben bile bilmekten uzağım. . .

Özlem acılaştıkça acılaştı. Bu garip halimiz; bir varmış bir yokmuş evliliği, katrana döndü artık. . . Yokluğunu kabulden isyana dönmüş duygular. . . Sen gelmeden artık seni tamamıyla kabul etmiyor. . . Küsüyor yavaş yavaş duygular, küsüyor. . . Nerede kaldı bizi kavuşturacak şu yol!? Göz görmez, el tutmaz, his duymaz yerlerde; elinde bir keski, ömür törpülüyor. . .

Sen benim yaşayamadığımsın. . . Yaşamam gereken masalımsın. Ucu görünmedikçe tükeniyor umutlar. . . Sanki hiç dirilmeyecekmişçesine ölüyor duygular. . . Hayatıma katacak hayatına ihtiyacım var! Sıcaklığıma katacak harına ihtiyacım var. . . Keşide gibi çekilmiyor yokluğun, kef kef kabarıyor içinde hapsolduğun. . . Akmayacak gözyaşımda fülk olacak değil ya umudum!? Muallakanın girdabında gark oldum. . . Keşide gibi çekilmiyor yokluğun. . . Kollarımdaki yükler üstüne zaman eklendikçe ağırlaşıyor. . . Ya yürek ne yapsın: Tavus olsa tüğleri umut olup uçuyor. . . Kuş olsa, umutlar kanat olup kırılıyor. . . Keşide gibi çekilmiyor yokluğun. . .

Evlilikle Birlikte

Dr. Nurcem Hanzadebek Çep