İçimdeki Taht Oyunları

Umuda kırık mı bendeki kanatlar. . ?

Hayır, hayır!

Sadece içimde ürkek bir çocuk var. . !

Sabah belki de bir yaşlı yas sabahına daha uyanacağım... Kim bilir... Belki de başarılar zincirimin halkasına tutunacağım...

Şüpheler kuşatmasında boğulmakta yüreğim.

Düşmese de iman kaleciğim,

Kan kaybediyor askerlerim. . .

Yüreğimin tahtına geçmeye cesaret edemedim. . !

Savunmanın başına cesur ve asilce geçemedim!

Şüpheler kuşatmasında boğulmakta yüreğim!

Bense içimde ürkek bir çocuk taşırken,

Yüreğimin hükümranlığının tek varisiyim. . !

Kuşatmada yüreğim!

Kuşatmada sığındığım kaleciğim...

Dirilmiyor içimdeki yaralı ama gözü kara savaşçım. . .

Ürkek, nazlı, nazik prenses kesilmişim...

Kalk ey kimler için dirilip savaş veren!!!

Kalk ey vazgeçmeyi bilmeyen!!!

Hep mi ömrünü başkalarına adayıp bir tebessüme mücadele vereceksin!?

Hiç mi kendini düşünmezsin!?

Hiç mi kendi hayatına değer vermezsin!?

Kalk! Kalk. . !

Bir yetimin göz yaşları mı diriltir sadece sen!?

Cehaletin yuttuğu bir milletin acı çığlıkları mı titretir yüreğini!?

Hep mi varlığını adayacak davalara süreceksin kendini!?

Yılgın, yorgun, yaralı savaşçı!

Diril ve çek kılıcını. . !

İçimdeki ürkek çocuğun titreyen bakışları,

Arıyor asil ve korkusuz kılıcının ışıltısını. . !

Bir Genç Kızın Günlüğünden

Nurcem Hanzadebek Çep Yeşiloğlu