Kaybedilmiş Bir Şehir

Yine ince bir sızı yüreğimde. . .

Yine sıkıntı sinsice dolanmakta içimde. . .

Uzansa keşke bir yardım eli usulca,

can katsa durgun denizlerime, ölü hislerime. . .

Ama boş ver gitsin!

Ne yanacak bir kalbe sahibim artık ne de alevlenecek duygulara. . .

Bak! Sessizliğe mahkum bir çığlığım. . !

Durgunluğa mahkum bir fırtınayım. . !

Yokluğa mahkum bir var gibi. . .

Sessiz inceden bir sızı geçer içimden.

inmez damlalarım gözlerimden.

Bak şimdi uzaklardan kaybedilmiş şehrine..!

Bak da gör savunmasını yapamadığın yüreği nasıl harabeye çevirdiğine. . !

Mutlu musun he!?

Mutlu musun söyle!?

Övünebiliyor musun olmayasıca virane maharetinle!?

Ne dağlar dayanırdı buna ne taşlar!

Tarihe adımı "Kaybedilmiş Bir Şehir" diye yazacaklar. . .

Bir Genç Kızın Günlüğünden

Nurcem hanzadebek Çep Yeşiloğlu